Simchat Tora wordt vaak vertaald met ‘Vreugde der Wet’, hoewel het woord ‘Tora’ meer de betekenis heeft van onderwijzing dan van wet. Met dit feest wordt gevierd dat het Joodse volk van God, via Mozes, de Tora ontving. Er is vreugde omdat de Tora (eerste vijf boeken van Mozes) een lamp voor de voeten is. Door die Tora kunnen we ons ontwikkelen tot de mens die we moeten zijn, zo is de Joodse gedachte.
Het is een officiële feestdag volgens de Halacha (Joodse wet), en dus geldt er een werkverbod. Op deze sabbat mogen geen elektrische apparaten worden bediend en dus mag er geen gebruik worden gemaakt van lichtknopjes, telefoon, auto, enz. Enkele andere activiteiten die normaal op de sabbat verboden zijn, zijn echter op deze feestdag wél toegestaan. Er mag namelijk wel gekookt worden en buitenshuis mag men spullen dragen.
Op Simchat Tora komt men aan het slot van de jaarlijkse lezing van de gehele Tora. Op deze dag worden de laatste verzen van Deuteronomium gelezen, waarna meteen verder wordt gegaan met het eerste hoofdstuk van Genesis. Daarmee is de jaarlijkse lezing van de Tora een cyclus en heeft de Tora zelf dus, als het ware, geen einde.
In veel synagogen wordt op Simchat Tora gezongen en gedanst, waarbij de Tora met vreugde wordt rondgedragen in een optocht om het spreekgestoelte.
Deel dit artikel via
