Het belang van het profetische Woord (dl. 2)

Naar overzicht Print pagina

Harry Honigh

In het eerste deel stonden we stil bij enkele redenen waarom de profetieën zo weinig gelezen worden. We willen nu heel praktisch kijken naar het nut van de profetieën voor ons als gelovigen. Wat kunnen we ermee? Wat moeten we ermee? Waarom moeten we weten hoe de toekomst er uit ziet? Waarom kunnen we niet zonder de profetieën?

Toetssteen voor dwaalleer

In het eerste deel stonden we stil bij enkele redenen waarom de profetieën zo weinig gelezen worden. We zagen er meerdere voorbijkomen:

de vervangingstheologie;
onderwaardering van de kennis ten opzichte van de beleving;
de opkomst van de positive only boodschap, waarin alles wat moeilijk is, weggelaten wordt.

We willen nu heel praktisch kijken naar het nut van de profetieën voor ons als gelovigen. Wat kunnen we ermee? Wat moeten we ermee? Waarom moeten we weten hoe de toekomst er uit ziet? Waarom kunnen we niet zonder de profetieën?

Leer en toekomstbeeld

U bent misschien gewend om de leer van uzelf en anderen te toetsen? Dat is een goede zaak, want er wordt veel dwaalleer over ons uitgestort. Maar daarnaast moet u ook toetsen welk toekomstbeeld men uitdraagt: Kloppen die toekomstbeelden wel met het bijbelse toekomstbeeld? Snel zal blijken dat onbijbelse toekomstbeelden altijd gepaard gaan met dwaalleer. En andersom: dwaalleer zal altijd gepaard gaan met onbijbelse toekomstbeelden. Die twee zijn net zo nauw met elkaar verweven als het profetische Woord met de rest van de Bijbel. Een onbijbels toekomstbeeld is dwaalleer, misschien wel van de gevaarlijkste soort. Zei de Heere Jezus zelf niet, terwijl Hij weende over Jeruzalem: ″Och, of gij ook op deze dag verstond wat tot uw vrede dient; maar thans is het verborgen voor uw ogen″ (Luk. 19:42, NBG). De Joden verstonden niet wat Gods bedoeling was ″op deze dag″. Zij verwachtten bijbelse dingen, bevrijding, het koninkrijk en vrede, allemaal zaken die God beloofd had. Maar bij de intocht van de Heere Jezus in Jeruzalem was het niet de tijd voor al die mooie beloften, nog niet. Hij moest eerst sterven, begraven worden en opstaan, voor iedere Joodse man en vrouw persoonlijk, opdat zij van hun zonden gereinigd konden worden. Dat was op dat moment aan de orde! Wat een gevolgen heeft dit foute toekomstbeeld gehad voor het volk Israël. Bij een bijbels toekomstbeeld gaat het er dus niet alleen om of de feiten kloppen, maar vooral ook of de volgorde klopt. Het gaat er om dat we geen belangrijke zaken vergeten en ons bewust zijn wat op dit moment, ″op deze dag″, aan de orde is.

Het bijbelse toekomstbeeld

Wat is dan het bijbelse toekomstbeeld? Is dat echt voor zoveel uitleg vatbaar? Ik denk het niet. De Heere Jezus schildert ons in Mattheüs 24 een heel duidelijk toekomstbeeld voor de wereld:
Eerst komt er een tijd van grote religieuze verleiding, van afval, natuurrampen, oorlogen en vervolging van gelovigen (vs. 4-14). De Bijbel spreekt over deze periode als een periode van valse vrede, van het valse verbond (Dan. 9:27; Joh. 5:43; 1 Tess. 5:1-3). Die verleiding zal nog doorgaan in de tweede periode: De periode van verdrukking, groter dan de wereld ooit gekend heeft of zal kennen (vs. 15-28). We noemen deze periode ook wel ′de Grote Verdrukking′. Jeremia noemt deze periode de tijd van Jakobs (Israëls) benauwdheid, want in deze Grote Verdrukking zal het gaan om de belegering van het volk Israël (Jer. 30:7). Het zal de brandhaard van de wereld worden. Zacharia beschrijft deze strijd om Jeruzalem in de hoofdstukken 12 t/m 14. Deze eerste twee perioden duren samen zeven jaar.
Daarop volgt de wederkomst van de Heere Jezus (vs. 29-51). Hij zal Israël verlossen van haar vijanden en de volkeren oordelen vanwege hun goddeloosheid en haat tegenover Hem en Zijn oogappel Israël (zie o.a. Joël 3). Daarna zal het beloofde Vrederijk, de vervulling van vele Oudtestamentische beloften voor Israël en de wereld, aanbreken. Dit vrederijk zal 1000 jaar duren. Pas daarna zal de tijd van de nieuwe hemel, de nieuwe aarde en het nieuwe Jeruzalem aanbreken.

We zien dat er nogal wat moet gebeuren, voordat de tijd van vrede voor de wereld aanbreekt. Het is veelbetekenend dat de Heere Jezus in Mattheüs 24 helemaal niet over dit vrederijk spreekt. Het is totaal nog niet aan de orde. Als antwoord op de vraag naar de voleinding der wereld (of eeuw, Grieks: aioon), vestigt Hij de aandacht op wat eerst moet geschieden (vs. 6), voordat Hij terug zal komen. Zijn eerste woorden zijn: ″Ziet toe, dat niemand u verleide!″ (vs. 4). Die waarschuwing tegen verleiders komt in Mattheüs 24 voortdurend als een echo terug. Blijkbaar is verleiding van de gelovigen hét kenmerk van de eindtijd.

Waaruit bestaat die verleiding dan? Die bestaat uit het negeren van wat ′eerst moet geschieden′, oftewel de volgorde van de gebeurtenissen. De Heere Jezus zegt bijvoorbeeld in Lukas 21:9: “En wanneer gij zult horen van oorlogen en beroerten, zo wordt niet verschrikt; want deze dingen moeten eerst geschieden; maar nog is terstond het einde niet” (Luk. 21:9). En dat is precies wat we vandaag om ons heen zien. Sommige christelijke leiders komen met grote beloften van vrede en welvaart, maar men wil niet weten wat er ′eerst nog moet geschieden′. Men negeert, misschien willens en wetens, het profetische Woord, om met een eigen toekomstbeeld de mensen ′te verleiden′. Waartoe? Om erbij te willen horen, om invloed en macht in de wereld, om geld? We weten het niet, maar volgens vers 11 zullen zij ′velen verleiden′ (zie ook Marc. 13:6). Daarmee is deze ‘christelijke’ vrede die gepredikt wordt, een valse vrede. In het licht van Mattheüs 24 zullen nog velen zich ontpoppen als de herauten van de valse vrede. We vinden hun boeken op diverse planken in onze christelijke boekenwinkels. We zagen in het vorige deel van deze studie al dat het Nieuwe Testament op vele plaatsen waarschuwt voor de komst van deze dwaalleraren uit eigen kring.

Enkele kenmerken van dwaalleer

Let op de volgorde in Mattheüs 24: Eerst komt er verdrukking, afval en oordeel, pas daarna brengt Christus het vrederijk (de bruiloftszaal en de beloning in hfst. 25). Juist hieraan herkennen we een groot deel van de dwaalleraren van onze tijd:
- In plaats van oorlogen, honger en pest, voorzien zij de ′oplossing van de wereldwijde problemen′;
- In plaats van wereldwijde afval, verleiding en rebellie tegenover God, prediken zij een wereldwijde geestelijke opwekking (zie bijvoorbeeld het lied Opwekking 522);
- In plaats van een grote wereldwijde oorlog tegen Jeruzalem voorzien zij een toename van samenwerking en vrede die zal uitmonden in ′het koninkrijk op aarde’;
- En in plaats van een toekomst van Israël als hoofd van de volkeren, prediken zij een wereldwijde heerschappij en glorie voor de kerk op aarde.
Zij motiveren hun toekomstbeelden met teksten die horen bij het vrederijk. Om die teksten te kunnen gebruiken, moeten ze wel vergeestelijkt worden: Israël, Sion, huis van Jakob, de stammen Israëls, Jeruzalem, de dochters van Sion …, het wordt allemaal toegepast op de kerk. Terwijl de Bijbel zegt dat christenen burgers zijn van een rijk in de hemelen (Fil. 3:20), heeft de kerk in hun visie een aardse toekomst. Op z′n gunstigst heeft Israël nog een plaats binnen de muren van de triomferende kerk, maar veelal wordt er totaal over Israël gezwegen. Deze visies zijn in feite moderne varianten op de aloude vervangingstheologie, de grote vijand van Israël.

Het negeren of vergeestelijken van de bijbelse profetieën is op dit moment een van de belangrijkste kenmerken van dwaalleer. Miljoenen mensen worden verblind als gevolg van valse toekomstbeelden, vaak ′Gods dromen voor de wereld′ genoemd, zodat ze niet weten wat op dit moment tot hun vrede dient. Ze weten niet (meer) van een valse vrede die de wereld wacht en waar de Bijbel zo ernstig voor waarschuwt: ″Maar van de tijden en de gelegenheden, broeders! hebt gij niet van node, dat men u schrijft. Want gij weet zelf zeer wel, dat de dag des Heeren alzo zal komen, gelijk een dief in de nacht. Want wanneer zij zullen zeggen: Het is vrede en zonder gevaar, dan zal een haastig verderf hun overkomen, gelijk de barensnood een bevruchte vrouw, en zij zullen het geenszins ontvluchten. Maar gij, broeders, gij zijt niet in de duisternis, dat u die dag als een dief zou overvallen″ (1 Tess. 5:1-4). Christenen die deze waarschuwing negeren, lopen het risico mee te werken aan de totstandkoming van de valse vrede en vazallen te worden van de antichrist.

Opkomst van de eenheidsreligie

Naast deze komende valse vrede is er nog een tweede punt van verleiding, dat zij die het profetische Woord verwaarlozen, meestal niet herkennen. Als we bijvoorbeeld Openbaring 13 lezen, zien we dat er in de toekomst een wereldwijde eenheidsreligie zal ontstaan, waarin aanbidding van de antichrist centraal staat. Ook de hoer Babylon (Openb. 17 en 18) zal hierin een belangrijke rol spelen. De voorboden van die eenheidsreligie zien we al heel vroeg in de kerkgeschiedenis ontstaan: in de eerste eeuwen was er binnen de christelijke kerk al een krampachtig zoeken naar eenheid, die in de vierde eeuw leidde tot de rooms-katholieke kerk. Door de eeuwen heen zijn er in de rooms-katholieke kerk haast ontelbare dwaalleringen binnengeslopen¹. Hoewel diverse orthodoxe en protestantse kerken zich hiervan afscheidden, zien we de laatste vijftig jaar opnieuw een sterk streven naar eenheid, niet alleen onderling, maar ook met Rome. Dat geldt niet alleen voor de PKN, maar ook andere kerken en evangelische stromingen. Wist u bijvoorbeeld van het ECT verdrag, dat in 1994 is gesloten tussen vooraanstaande evangelische en rooms-katholieke leiders? Daarin erkent men elkaar als leden van het Lichaam van Christus en belooft niet in elkaars vijver te vissen². En wist u bijvoorbeeld dat Richard Mouw, directeur van het Fuller Theological Seminary, de grootste evangelische bijbelschool in de VS, op bezoek is geweest bij de mormonen om de eenheid van de kerk te bevorderen?³

De drang naar religieuze eenheid strekt zich vervolgens uit naar andere godsdiensten. Er ontstaat op allerlei niveaus overleg met moslims, mormonen, hindoes, boeddhisten, aanhangers van newage, enz. En het doel is om een vorm van eenheid te zoeken. De Wereldraad van Kerken en de Charismatische Beweging zijn belangrijke katalysatoren (versnellers) in dit proces. Wie vertrouwd is met het profetische woord ziet hierin langzaam maar zeker de eenheidsreligie van Babylon en het beest dichterbij komen. Deze organisatorische eenheid is heel wat anders dan de bijbelse oproep tot eenheid, die vrijwel altijd de plaatselijke gemeente betreft. We zien om ons heen dat organisatorische eenheid dikwijls ten koste gaat van de waarheid. De bijbelse eenheid is gebaseerd op de waarheid. Niet alleen op een paar kernwaarheden, zoals ze wel eens worden genoemd, maar op de hele waarheid van Gods Woord. Hét bijbelgedeelte dat meestal aangehaald wordt om de noodzaak van wereldwijde eenheid te motiveren, is het gebed van de Heere Jezus in Johannes 17. Als dit gedeelte al zo universeel uitgelegd mag worden, dan moet die eenheid toch op z’n minst gebaseerd zijn op de waarheid van Gods Woord, zoals de Heere bidt: ″Heilig ze in Uw waarheid; Uw woord is de waarheid. Gelijk Gij Mij gezonden hebt in de wereld, alzo heb Ik hen ook in de wereld gezonden. En Ik heilig Mijzelf voor hen, opdat ook zij geheiligd mogen zijn in waarheid″ (Joh. 17:17-19). Door die waarheid worden we geheiligd, zegt de Heere Jezus, dat is apart gezet van de wereld. Dit laat geen enkele ruimte voor leringen die in strijd zijn met Gods Woord. En daarbij kan al helemaal geen sprake zijn van compromissen met religies, zoals bijvoorbeeld de rooms-katholieke kerk, mormonen, moslims, boeddhisten, hindoes de newage beweging of andere godsdiensten. En juist dat laatste zien we gebeuren in de zogenaamde oecumene, de Wereldraad van kerken, de Charismatische beweging, vele nieuwe evangelische stromingen (de New Evangelicals) en helaas ook in veel zendings- en jeugdorganisaties. Zij prediken eenheid ten koste van de waarheid. Daarbij gaat het niet meer om een beperkt verschil van inzicht over Gods Woord, waar altijd ruimte voor moet zijn, maar om negeren van duidelijke bijbelse basiswaarheden en opdrachten. We zouden vooral de woorden van Efeze 4:15 ter harte moeten nemen: ″Maar de waarheid betrachtende in liefde, alleszins zouden opwassen in Hem, Die het Hoofd is, [namelijk] Christus″.

De evangelische koninkrijkstheologie

De evangelische beweging heeft zich altijd gekenmerkt door een sterke visie op de profetieën en op de toekomst van Israël. De laatste tientallen jaren is die situatie echter langzaam maar zeker veranderd. De profetieën zijn niet langer vaste kost, met als gevolg dat deze kennis in rap tempo verdwijnt. De gevolgen zijn groot. De visie op het verschil tussen Israël en de Gemeente vervaagt, niet alleen wat betreft de toekomst, maar ook wat betreft het wezen, de taak en de roeping van beiden. Velen prediken bijvoorbeeld dat de kerk een tijd van opwekking en wereldheerschappij tegemoet gaat. Daarbij past men de toekomst van Israël, dat in het vrederijk aan het hoofd van de volkeren zal staan, zomaar toe op de kerk in deze tijd. Grote Amerikaanse bewegingen als Kingdom Now, Prosperity Gospel (Welvaartsevangelie), Christian Reconstructionists, Dominionisten prediken dat de tijd rijp is om Gods koninkrijk op aarde te vestigen. Daarna zal Christus terugkomen. Zij hebben grote invloed op onder andere de charismatische stromingen in de V.S. en ook op de neo-evangelicals, zoals Robert Schuller (Hour of Power), Bill Hybels (Willow Creek), Rick Warren (Doelgericht Leven), Bruce Wilkinson (Het gebed van Jabes), Nicky Gumbel (Alphacursus) en vele anderen.

Rick Warren bijvoorbeeld, wil met zijn nieuwe PEACE-plan, waarin hij samenwerkt met newager Kenneth Blanchard, die betere wereld dichterbij brengen⁴. Hij wil kerken planten, honger, armoede, ziektes en analfabetisme bestrijden. En het perspectief van al die goede dingen is - en daarin schuilt de leugen - dat dit zal leiden tot een betere wereld. In dat toekomstperspectief is geen plaats voor het eindtijdscenario zoals de Bijbel leert. Hun toekomstperspectief sluit wel perfect aan bij de optimistische gedachten van de newagebeweging. Vele van deze christelijke voormannen spreken dan ook al de taal van new age en werken samen met newagers. Belangrijke bijbelse waarheden schuiven naar de achtergrond of zijn al verdwenen. Dat de prediking in deze groepen vaak wettisch is, hoeft ons niet te verbazen. Waar geen zicht is op (Gods plan met) Israël, zullen vormendiensten de overhand gaan krijgen en allerlei wettische verschijnselen de gemeenten binnendringen, zoals soaken, het labyrintgebed, het ademhalingsgebed, het zwaaien met vlaggen, enz.

Laten we Paulus’ oproep in Efeze 5:6-12 ter harte nemen: ″Dat u niemand verleide met ijdele woorden, want om deze dingen komt de toorn Gods over de kinderen der ongehoorzaamheid. Zo weest dan hun medegenoten niet. Want gij waart eertijds duisternis, maar nu zijt gij licht in de Heere; wandelt als kinderen des lichts, (want de vrucht des Geestes is in alle goedheid en rechtvaardigheid en waarheid), beproevende wat de Heere welbehagelijk is. En hebt geen gemeenschap met de onvruchtbare werken der duisternis, maar bestraft ze ook veeleer, want hetgeen heimelijk door hen geschiedt, is schandelijk ook te zeggen″.

Slot

Concluderend kunnen we stellen dat in onze tijd diverse oude vijanden van de Heere en van Israël opnieuw op het toneel verschijnen: de vervangingstheologie, de valse vrede en de wereldwijde eenheidsreligie. Ze gaan hand in hand en helpen elkaar in het zadel. Door de globalisering (mede via het internet) vindt dit alles, meer dan ooit, op wereldwijde schaal plaats. Het grijpt als een virus om zich heen. Dat er in dat proces weinig of geen aandacht en liefde is voor Israël, hoeft nauwelijks betoog. Israël past eenvoudig niet in dat plaatje. Het is de wereldwijde kerk, zo zegt men openlijk, die datgene af zal maken, wat Israël niet gelukt is: het tot stand brengen van de nieuwe, betere wereld. Laten we vasthouden aan het hele Woord, inclusief het profetische, opdat we mogen onderscheiden waarop het aankomt. Opdat we vast mogen staan op de vaste grond van de bijbelse ″goedheid, en rechtvaardigheid en waarheid″ (Efeze 5:9). Opdat we leven vanuit de bijbelse eenheid en waarheid.

Meer van zulke artikelen lezen?

Neem voor slechts € 12,50 p.j. een abonnement op IB Magazine. Het magazine bevat o.a. getuigenissen van Messiaanse Joden, interessante Bijbelstudies, nieuws, verhalen van de Bijbelverspreiding en achtergrondartikelen. Of abonneer u gratis op onze digitale nieuwsbrief.

Gratis nieuwsbrief IB Magazine