Weblogberichten
-
De Jiddische vertaling van het Oude Testament van Jehoash
Eind 2013 kwam de tweetalige Hebreeuws-Jiddische Tenach uit en deze zal naar verwachting deze maand februari op de internationale boekenbeurs in Jeruzalem gepresenteerd worden. Waarom hebben de SDHS en Israël en de Bijbel juist een tweetalige Hebreeuwse en Jiddische Bijbel uitgegeven en waarom is voor de Jiddische vertaling van Jehoash gekozen?
-
De grond van Oekraïne is doordrenkt met Joods bloed
De heer Piet van der Wolf heeft inmiddels al twee lijvige boeken op zijn naam staan en werkt hard aan een derde. Maar liever nog dan de pen, hanteert hij de kwast. Want naast theoloog en schrijver is hij vooral een kunstenaar, die intens kan genieten van de schoonheid in de schepping.
-
De geschiedenis van de Salkinson-Ginsburgvertaling
De geschiedenis van de Salkinson-Ginsburgvertaling van het Nieuwe Testament is tot op heden nauwelijks onderzocht en weinig beschreven. De Joodse vertaler, dichter en zendeling, Isaac Edward Salkinson (ca. 1820-1883), werkte er gedurende het grootste gedeelte van zijn leven aan. Hij stierf toen hij nog maar een paar hoofdstukken verwijderd was van de voltooiing van zijn meesterwerk. Zijn goede vriend Christian David Ginsburg (1831-1914), een Joodse geleerde, maakte vervolgens de vertaling af en redigeerde de eerste en tweede editie van 1885 en 1886. In dit artikel zullen we de totstandkoming van dit bijzondere werk in kaart brengen.
-
De derde tempel en de drie religies
De drie monotheïstische religies zien de Tempelberg als een heilige plaats. Volgens moslims is Mohammed daar ten hemel gevaren. Joden en christenen geloven dat op deze plek de tempel van Salomo en van Herodes heeft gestaan. Verschillende Joodse groeperingen streven ernaar om op deze plaats de tempel te herbouwen. Welke consequenties heeft dit voor hun relatie met het christendom en de islam? Voor een antwoord op deze vraag blikken we terug en kijken we vooruit.
-
De Charediem (dl.7)
Wie de New Yorkse wijk Williamsburg binnenrijdt, waant zich direct in een andere wereld. In deze volledig op zichzelf staande buurt wonen Joden van de zogenaamde Satmarbeweging. Een extreme, chassidische stroming, die geen enkel contact met de buitenwereld zoekt en een uitgesproken visie op de staat Israël heeft. Wat weten we van hen? Wat geloven ze en hoe staan ze in het leven?
-
De Charediem (dl.6)
In andere artikelen zijn diverse aspecten van de ultraorthodoxe Joden, de charediem, belicht. Zo is ingegaan op het ontstaan en de geschiedenis van het chassidisme en op de verschillende groeperingen die hiertoe behoren. Nadat tijdens de Holocaust het overgrote deel van hen door de nazi’s was vermoord, hebben ze een verbazingwekkende comeback gemaakt, vooral in Amerika en in Israël.
-
De Charediem (dl.5)
De meeste mensen denken bij ultraorthodoxe Joden vooral aan de diverse chassidische groeperingen. Chassidische Joden zijn goed herkenbaar aan hun kleding, hun bontmutsen en aan de pijpenkrullen aan de zijkanten van hun hoofden. De laatste jaren zijn veel studies gewijd aan deze in onze ogen exotische groepen. Maar wat maar weinigen zich realiseren, is dat een zeer grote groep van ultraorthodoxe Joden niet tot de chassiediem behoort.
-
De charediem (dl.4)
Zodra het stoplicht op rood springt loopt er een man met een grote baard en een wit mutsje tussen de auto’s door. Een enkele bestuurder draait zijn raampje open om een traktaatje van hem te kopen. Het zal een herkenbaar beeld zijn voor wie wel eens door Israël is gereden. Wie zijn deze mannen en wat geloven zij?
-
De Charediem (dl.3)
Chabad is een acroniem voor chochma, binah en da’at (wijsheid, inzicht en kennis). En Lubavitch is het Russische dorp waar de beweging tot aan de Eerste Wereldoorlog haar hoofdkwartier had. Het is de grootste en meest bekende chassidische groep ter wereld. Dit komt omdat Chabad zich op twee manieren onderscheidt binnen het orthodoxe Jodendom: het messianisme rondom hun geestelijk leider rebbe Schneerson en hun grootschalige zendingsactiviteiten onder het Joodse volk.
-
De Charediem (dl.2)
In een ander artikel schreef Christian Stier over ‘die mannen in het zwart’, de ultraorthodoxe Joden. De mannen zijn inderdaad herkenbaar aan hun lange zwarte jassen, pijpenkrullen, lange baarden en zwarte hoeden, de vrouwen aan hun lange rokken en (als ze getrouwd zijn) aan hun pruiken. Opmerkelijk is dat deze stroming binnen het Jodendom sterk groeit, vooral door hun grote kinderaantal. Iedere twintig jaar verdubbelen ze en naar verwachting zullen ze op termijn de grootste groepering binnen het Joodse volk vormen. In dit artikel willen we ingaan op hun geschiedenis. Wanneer en hoe zijn ze ontstaan en hoe ze zijn geworden zoals ze nu zijn.
- Vorige pagina
- 1
- ...
- 5
- 6
- 7
- 8
- Volgende pagina