Weblogberichten
-
Syrië en de droom van een groot Arabië
Syrië is de laatste weken veelvuldig in het nieuws door de opstanden tegen het regime. Toch is het land relatief onbekend bij de meesten van ons. Wij doken in de geschiedenis van één van Israëls grootste vijanden.
-
Stijlfiguur metafoor
We horen het alom. We moeten de Schrift letterlijk lezen. God zegt wat Hij bedoelt en Hij bedoelt wat Hij zegt. We moeten niet gaan vergeestelijken. Het zijn allemaal uitspraken waar we voluit achter kunnen staan. Maar wel met een kleine kanttekening...
-
Soekot (Loofhuttenfeest)
Bij het Loofhuttenfeest (Soekot) wordt allereerst aan de doortocht van het bevrijde volk door de woestijn gedacht. Daarom moet men tijdens dit feest zeven dagen in een hut van bladeren wonen, een zogenaamde soeka (= hut; meervoud: soekot). In Leviticus 23:39-43 lezen we hoe dit Feest des HEEREN gevierd moest worden. Door een week in zo'n loofhut, ervaart de mens opnieuw zijn kwetsbaarheid en zijn behoefte aan bescherming. Het Loofhuttenfeest is tegelijk een oogstfeest. Om de herfstoogst tijdig binnen te halen, brachten de boeren in warme streken de nacht vaak ook door in hutten, op het land.
-
Sjawoe'ot (Wekenfeest)
Sjawoe'ot, ook gespeld als: Shavuot of Sjavoeot, het tweede grote jaarlijkse feest, is het Joodse Wekenfeest. Wekenfeest omdat het zeven weken na Pesach wordt gevierd. Het is tevens het einde van de Omertelling (: de periode tussen Pesach en Sjawoe'ot).
-
Sjavoe’ot in verleden, heden en toekomst
Sjavoe’ot, oftewel het Pinkster- of Wekenfeest, begint volgens de Hebreeuwse kalender met zonsondergang van de 6e Sivan, wat overeenkomt met woensdagavond 15 mei. De nacht die daarop volgt, brengen veel orthodoxe Joden door met de bestudering van de Thora.
-
Simchat Tora (Vreugde der Wet)
Simchat Tora wordt vaak vertaald met ‘Vreugde der Wet’, hoewel het woord ‘Tora’ meer de betekenis heeft van onderwijzing dan van wet. Met dit feest wordt gevierd dat het Joodse volk van God, via Mozes, de Tora ontving. Er is vreugde omdat de Tora (eerste vijf boeken van Mozes) een lamp voor de voeten is. Door die Tora kunnen we ons ontwikkelen tot de mens die we moeten zijn, zo is de Joodse gedachte.
-
Sichem en de belofte van Kanaän
Wie denkt aan een stad in het Beloofde Land denkt vaak in eerste instantie aan Jeruzalem. Maar wie door de Bijbelse geschiedenis reist, ontdekt dat er nog een andere stad is die van groot belang is voor het volk Israël en de belofte van Kanaän.
-
Sefarad: thuisland van Sefardische Joden
Sefarad is in het Jodendom de algemeen erkende aanduiding voor Spanje. We treffen deze geografische naam aan bij de profeet Obadja (vs. 20b) met betrekking tot een plaats waar ballingen uit Jeruzalem zich zouden vestigen en van daaruit zuidelijke steden bezitten1. Maar wat leert de geschiedenis ons nog meer?
-
Schreef Mozes de Pentateuch?
De Bijbel heeft de eeuwen door voortdurend blootgestaan aan scherpe kritiek; bijvoorbeeld de gedachte dat de eerste vijf boeken van de Bijbel niet door Mozes, of zelfs niet in zijn tijd geschreven kunnen zijn.
-
Schapen zonder herder
Het zou in Amsterdam ondenkbaar zijn: een kudde schapen in het centrum van de stad. Maar niet in Israël, want tijdens mijn laatste verblijf in Jeruzalem stond op het kleine grasveldje naast het appartement een kudde schapen te grazen. Schapen en hun herders horen bij Israël, zolang als het volk bestaat. De broers van Jozef zeiden al tegen farao: “Uw dienaren zijn herders van kleinvee, zowel wij als onze vaderen” (Gen. 47:3). Wie de Bijbel bestudeert, ontdekt echter dat zij niet in de eerste plaats herders zijn, maar veeleer de schapen. In deze studie volgen we de boeiende lijn die we in de Bijbel over ‘schapen’ tegenkomen.
- Vorige pagina
- 1
- ...
- 19
- 20
- 21
- ...
- 47
- Volgende pagina