Weblogberichten
-
Jeruzalem, stad van de grote Koning (Psalm 48)
De geschiedenis van Jeruzalem is er een van veel tranen. Talloze malen werd de stad door vijanden belegerd, verwoest en weer opgebouwd. In 1967 veroverde Israël de Oude Stad van Jeruzalem en verklaarde Jeruzalem tot eeuwige en ondeelbare hoofdstad van de staat Israël en het Joodse volk. Een besluit dat door de wereld als onwettig werd veroordeeld en vooral door de Islam wordt aangevochten.
Lees meer over "Jeruzalem, stad van de grote Koning (Psalm 48)"
-
Jeruzalem, hoofdstad van Israël
Gedurende tientallen jaren was Israël het grote probleem in het Midden-Oosten. Dat was tenminste het overheersende geluid, niet alleen in de Arabische en de moslimwereld, maar ook onder westerse politici en media. Wat er ook aan ellende plaatsvond in het Midden-Oosten, het was altijd de schuld van Israël en van de Amerikanen.
-
Jeruzalem, de stad van de grote Koning naar aanleiding van Psalm 48
Voor veel Israëli’s, zowel religieus als seculier, is Jeruzalem onopgeefbaar. In verband daarmee ontdekken we in de Schrift een geweldige en hoopgevende waarheid: ondanks een lange geschiedenis van zonden en ongeloof is Jeruzalem voor de Eeuwige evenmin opgeefbaar.
Lees meer over "Jeruzalem, de stad van de grote Koning naar aanleiding van Psalm 48"
-
Jane Haining: "Ik hef mijn ogen op naar de bergen"
Door de vele verhalen over de moeizame relatie tussen de kerk en Israël vergeten we soms dat veel christenen Joodse mensen hielpen tijdens de Holocaust. Tot hen behoort ook de Schotse Jane Haining. Dit is het verhaal van de Schotse vrouw die door Yad Vashem de ‘Rechtvaardige onder de Volkeren’ werd genoemd.
Lees meer over "Jane Haining: "Ik hef mijn ogen op naar de bergen""
-
Izak en Ishmaël
Aan de strijd tussen Joden, Christenen en Arabieren lijkt maar geen einde te komen. Veel mensen, waaronder zelfs journalisten, historici en wetenschappers, begrijpen eigenlijk niets van die strijd. Gaat het om godsdienst? Om grondgebied? Om wat in het verleden is gebeurd? In dit en het volgende katern willen we uitgebreid stilstaan bij de achtergronden van het Midden-Oostenconflict.
-
Israëls Immanuël
Met Kerst lezen we vaak de bekende woorden uit Mattheus 1:23: “Zie, de maagd zal zwanger worden en een Zoon baren, en u zult Hem de naam Immanuel geven; vertaald betekent dat: God met ons”. Deze laatste woorden “God met ons” passen we vaak op onszelf toe, zonder te beseffen dat
God deze zegen in de eerste plaats voor Zijn volk heeft bedoeld. -
Israël en het Koninkrijk
Er is door de jaren heen al heel wat gezegd en geschreven over het Koninkrijk van God. We komen dat Koninkrijk door de hele Bijbel heen regelmatig tegen; het is blijkbaar een belangrijk onderwerp. Als Gods Woord er veel aandacht aan besteedt, dan moeten wij als gelovigen dat ook doen. Ik geloof dat we bij de studie van zo’n omvattend onderwerp moeten werken vanaf de grote lijn naar de details.
-
Israël en het geheimenis van de Gemeente
Voor een goed inzicht in Gods heilsplan is het belangrijk om oog te hebben voor de unieke positie die de Heere zowel Israël als de Gemeente afzonderlijk heeft toebedeeld. Maar ook oog te hebben voor de historische ontwikkeling waarin de Heere Zijn heilsplan ten uitvoer brengt.
-
Israël, Gods volk
Dat Israël in de Bijbel Gods volk wordt genoemd, zal voor de lezer niets nieuws zijn. Keer op keer spreekt de Heere Zelf over ‘Mijn volk’. Er is geen ander volk op aarde dat zich die status kan aanmatigen. Er zijn tenminste drie oorzaken aan te wijzen, waarom God Israël ‘Mijn volk’ kan en wil noemen. Hij is hun Schepper, hun Verlosser en de Verbondsluiter. Elk van deze drie zullen we nu onderzoeken.
-
Israël, Gods oogappel
Zacharia was een van de profeten, die leefden na de Babylonische ballingschap in de tijd van het herstel van Israël. Midden in een belangrijke profetie verklaart hij, dat zij die Israël aanraken, Gods oogappel aanraken. Wat bedoelde de profeet daarmee?
- Vorige pagina
- 1
- ...
- 26
- 27
- 28
- ...
- 46
- Volgende pagina